Leesweer

Kleine blog, grote boekenliefhebber

  • Leesupdate

    Na een turbulente zomer vol verhuisstress kondigt moeder natuur de herfst aan. Mijn favoriete leesseizoen!

    We zijn rustig gestart in september met twee prachtige romans. Al moet ik meteen toegeven dat ‘Het huis met de geesten’ aanvankelijk moeilijk bleek om in te komen. Ik heb deze roman dan wel uitgelezen in september, starten deed ik veel eerder al in februari. Blij wel dat ik heb doorgezet, want dit is een prachtig verhaal vol sterke vrouwenfiguren, zoals we dat van Allende gewend zijn.

    Wist je dat het verhaal ook verfilmd is met in de hoofdrol Meryl Streep? Kleine waarschuwing: 1993 blijkt al 30 jaar geleden en voelt misschien wat…oud?!

    Stiekem denk ik dat je toch beter het boek leest! 🤫

    Mrs. Degas voelde als een ware herademing na ‘Kolja‘, en ‘Wat stilte wil‘.
    Beide romans lagen me wat minder. Vooral omwille van de karaktersetting. Jammer, want ik hou enorm van de verhalen van Japin. Hij weet immers heel goed hoe hij een klein verhaal kan omtoveren tot een grootse roman.

    Gelukkig wist Mrs. Degas wel te overtuigen! Het vormde een interessante inkijk in het leven van een bejaarde, blinde kunstenaar die terugblikt op zijn verblijf in Louisiana rond 1850. Voor mij had Japin nog veel dieper mogen ingaan op het leven van de Franse inwijkelingen in dat deel van de Verenigde Staten in die periode. Heel boeiend!

    Wat brengt oktober?

    Voor mijn werk volgde ik een opleiding rond verbindende communicatie.
    Onze lesgever tipte het boek ‘Omringd door idioten’ van Thomas Erikson, waarin hij haarfijn uitleg welke vier communicatietypes je kan onderscheiden en hoe je die kennis kan gebruiken om beter het gesprek aan te gaan met je medemens. Zo voel je je minder omringd door idioten. 😉

    Omdat ik mezelf meteen in één van de stijlen herkende (en ik graag wat beter zou kunnen communiceren met mijn medemens) ben ik het boek nu aan het lezen.

  • Schetsboek

    Nu mijn dochter de leeftijd heeft bereikt waarop ze zelfstandig haar pyjama kan aantrekken en de tanden weet te poetsen zonder de badkamer onder water te zetten, leek het me tijd om al die vrijgekomen tijd te benutten (hetzij gebundeld in één avond).

    Vorige week ben ik dan ook gestart met de opleiding ‘Beeldatelier’ aan de kunstacademie.
    In deze tweejarige opleiding leer je een basis aan teken- en schildertechnieken om je zo nadien te verdiepen in één van deze ateliers (gedurende 5 of 10 jaar).

    Tijdens onze eerste les (!) kwam al meteen een boekbindtechniek aan bod.
    We maakten ons eigen schetsboek.

    Zie hier het resultaat! Superfier!

    In het boek Mrs. Degas van Arthur Japin vond ik meteen ook een passende passage over hoe het voelt om iets te tekenen op die allereerste pagina in je onbezoedelde schetsboek.

    Er is een leeg wit vel en het moet vol. Die eerste lijn… De drang om haar te zoeken. De moed om haar te zetten. Je hand fladdert boven het papier, nerveus. Vingers als libellen, bang om neer te strijken. Zoeken. Tasten. Toch teruggeschrokken weer omhoog. Dat moment van aarzelen waarin alles nog idee is. Tot aan de eerste uithaal liggen alle paden open. Gezegende wanhoop. Almachtige onwetendheid.

    Uiteindelijk landt de houtskool en trekt een zwarte vore door het ongerepte.

  • Hallo daar!

    Vooreerst van harte welkom op mijn klein, maar hopelijk gezellig, plekje op het internet!

    Mijn bedoeling met deze blog is om met jullie mijn liefde voor boeken (en bij uitbreiding muziek) te delen.

    Voorheen gebruikte ik hiervoor Facebook of Instagram, maar deze platforms hebben hun eigen agenda’s. Ik hou liever zelf de touwtjes in handen.

    Voel je vrij om te reageren op mijn berichten!